Ang Una Kong Memory Verse

Anim na taon ako nang mabuklat ko ang 1905 Tagalog King James Version ng aking lola na siyang unang naging mananampalataya sa aming pamilya. Ang sarap basahin ng old Tagalog verses. Kahit nawi-weirdohan ako sa ispeling ng ilang salita, para naman akong nata-time space warp sa panahon ng Doctrina Cristiana noong panahon ng mga Kastila.

Sinanay kaming dumalo ng Sunday service. Pinagdadala kami ng mabibigat na black bible at bibigyan ng barya para ilagay sa malaking kahon sa harap ng altar kapag offertory period na. Tuwing bakasyon, regular kaming pinadadalo ng Vacation Bible School. Enjoy sayawin ang Filipino version ng “If I were a butterfly”. Ibang level ang talas ng aking memorya. Feeling ko mas madami akong alam na memory verses noon kaysa ngayon.

Pero sa lahat ng aking nabasa, isang Bible verse ang tumatak sa mura kong isipan. Ito ang unang Bible verse na ipinakabisa sa amin ni Teacher Cora. Lubos kong naunawaan ang kahulugan nito nang magkaroon ako ng personal na relasyon kay Cristo mahigit sampung taon ang nakalipas. Ito ang bumuhay sa aking espiritu upang mas lalong kilalanin ang Panginoon.

Kinabukasan, nakita ni Juan si Jesus na lumalapit sa kanya. Sinabi niya, "Narito ang Kordero ng Diyos na nag-aalis ng kasalanan ng sanlibutan! (Juan 1:29)

Nakakatuwang isipin na ang una kong imahe ni Jesu-Cristo ay isang tupang alay—mapagkumbaba at handang mamatay para sa ating lahat. Ika nga ni San Pablo (Roma 8:5). 

Mahirap mangyaring ialay ninuman ang kanyang buhay alang-alang sa isang taong matuwid---bagamat maaaring may mangahas na gumawa nito alang-alang sa isang mabuting tao. Ngunit ipinadama ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atin noong tayo'y makasalanan pa.

Laging binabalik ako ng pangungusap na ito sa katotohanang walang ibang makakapaglinis ng aking puso at damdamin maliban kay Jesu-Cristo. Namatay siya sa krus para sa akin hindi dahil mabuti ako kundi mabuti Siya. Taal akong makasalanan (Roma 3:23, 6:23). Si Jesu-Cristo ang naging sakripisyo upang mapahinuhod ang Diyos at upang maging matuwid ako sa paningin Niya (2 Corinto 5:21).

Hindi hinintay ni Lord na maging mabait ako, maging maayos ang ugali, maging banal, bago siya nagdesisyon na mamatay para sa akin. Minahal na Niya ako kahit ako ay sobrang pasaway at rebelde sa lahat ng Kaniyang naisin.

Nasa atin ang Bibliya upang makilala nang lubos si Jesu-Cristo. Siya ang tunay na laman ng bawat pahina nito. Tandaan: mahirap isapuso ang Salita ng Diyos kung hindi muna natin maisasaulo. Ganundin, nagbabasa tayo ng Bibliya hindi upang magkamal lamang ng impormasyon. Binabasa natin ito upang lubos nating makilala ang ating Manlilikha at baguhin tayo ng Kaniyang Salita.

Ikaw, ano ang unang memory verse mo?

MGA TINAMAAN TAYO NG PAPUTOK!

Sa isang bansang masayahin at maibigin sa fiesta at pagdiriwang, bahagi na ng ating kultura ang magpaputok. Isa sa inaabangang kaganapan ay ang magagandang fireworks display sa pagsalubong sa bagong taon at pagiingay upang mapalayas raw ang masasamang espiritu sa pagpasok ng taon. Ngunit sa kabila ng kasiyahang dulot ng makukulay na paputok, mayroon ding bantang panganib ang iresponsable nitong paggamit. Ito ang kailangan ng agarang solusyon.

Kakabit na ng pagdiriwang natin sa bagong taon ang pangamba na may masusugatan,  mapuputulan ng kamay at daliri, masusunugan at masasawing buhay dahil sa ligaw na bala. Napapalitan ng kalungkutan ang anumang kasiyahan. Taon-taon, laging naka-white alert ang hospital sa iba’t ibang panig ng bansa hanggang ika-5 ng Enero.

Nagiging ritwal na lamang sa media ang pagpapakita ng mga duguan at umiiyak na mga biktima. Bagaman nakakatulong ang mga nakakarimarim na mga imahe na ipinapakita sa publiko, hindi ito sapat upang wala nang mabiktima.

Sa pagsalubong ng taong 2015, ayon sa report ng Department of Health, mas bumaba ang porsyento ng nabiktima ng paputok. Ganunpaman, aminado rin si acting DOH secretary Janette Loreto-Garin na isang “unnecessary government expenditures” ang paglalaan ng P70M ng gobyerno para lang sa mga mabibiktima ng paputok.

Nangungunang potensiyal na maging biktima ng pagdiriwang ang maraming kabataan na siyang gumagamit ng mumurahing paputok tulad ng piccolo at watusi. Hindi lamang iyan, marami rin sa kanila ang ginagamit bilang child laborers sa mga pabrika ng paputok, isang bagay na kailangang seryosong tutukan ng pamahalaan.

Matindi rin ang masamang epekto sa kalikasan at kalusugan ng mga pulbura na nagkalat sa hangin at lansangan matapos ang magdamag na pagpapaputok. Sangkaterba ring mga papel, sunog na mga gulong at mga dumi bunga ng pagdiriwang ang kailangang linisin.

Sa lahat ng ito, panahon na upang amyendyahan at pag-aralan muli ang implementasyon ng Republic Act 7183 na siyang nagtatakda ng regulasyon ukol sa paggawa at pagbebenta ng mga paputok. Bagaman naging matagumpay ang batas upang mapigilan ang ilegal na paggawa ng paputok sa mga lokal na industriya, tumataas naman ang pagdagsa ng mga imported pyrotechnics na hindi nakokontrol ng pamahalaan.

Kailangang ugatin natin ang problema. Mas kaunting magpapaputok, mas bababa ang bilang ng mabibiktima. Marapat lamang pakinggan ang panawagan na magpasa ng batas na magbabawal sa pagpaputok sa buong bansa lalo na sa mga residential areas. Sa kasalukuyan, may nakahain sa Senado na mga Bills mula kay Senador Miriam Defensor-Santiago at Tito Sotto. Sa dami ng nabibiktima ng paputok taon-taon, dapat lamang na bigyan-pansin ang mga legislative proposals na ito.

Mahalaga ang papel na gagampanan ng mga local government units sa isyung ito. Kung nagawa ng Davao City simula pa noong 2001 na gawin ang torotot bilang alternatibong paingay sa pagsalubong ng taon, kaya rin itong gawin ng ibang siyudad at munisipalidad sa bansa. Sa katunayan, sumunod na ang ibang LGUs tulad ng Muntinlupa City, Pateros, Baguio City, Zamboanga City, Kidapawan City at Bacolod City. Usapin lang ito ng political will ng mga local chief executives.

Huwag nating atakihin ang sintomas kung hindi sugpuon ang ugat ng problema. Kung masasawata ang pagpapaputok, unti-unti ring masasawata ang bilang ng mga nabibiktima. May mas mainam at ligtas na paraan upang salubungin ang taon. Gawing sentralisado ang pagpapaputok at fireworks display sa bawat lugar. Dapat lamang na maging “preventive” ang tugon ng pamahalaan sa bagay na ito. Hindi masamang magdiwang ngunit mas mahalaga ang buhay kaysa anumang pansamantalang kaligayahan.

BAGO KAYO MAG-ASAWA...

Sa pagdaan ng panahon, tumaas ang kaso ng annulment cases na isinasampa sa ating family courts at Office of the Solicitor-General. Hindi magandang senyales ito. If you want to have a good marriage in the future, you must prepare for it. Some tips on how to make your marriage healthy.

PAGMAMAHAL – Love is a conscious decision. Hindi magtatagal ang pagsasama kung matapos ang euphoria ng courtship at wedding stage, biglang magbabago ang romantic treatment mo sa iyong partner. Remain loving. Marriage is hard work. You must be intentional in maintaining the fire of love and romance, each and everyday. Nurture and enhance the relationship. Hindi dapat natatapos ang ligawan. Dapat may regular na date ang mag-asawa.

PAMILYA ng isa't isa - Bago ka mag-asawa alamin mo na ang uri ng pamilya ng iyong makakasama. Matatanggap mo ba sila? Package deal iyan. At kung kayo ay nagsasama na, ang away ng mag-asawa ay hindi dapat umabot sa kanila, kung kaya ninyong resolbahing dalawa. Huwag palawakin ang war zone. Tanggapin, unawain at mahalin ang inyong mga biyenan at in-laws. Sila ang inyong kanlungan kapag nagkakaproblema ang samahan.

PERA – May mali ang isang kanta. Saying I LOVE YOU to each other alone shall not keep you alive. Bago mag-asawa, dapat mulat ka na sa katotohanang dapat may pambayad kayo sa kuryente at tubig, may pambili ka ng bigas, gatas ng anak, sabon, kape, asukal at kung ano-ano pa. Masakit sa ulo ang mag-isip kung paano kakain sa araw-araw.  Paghandaan din ang panganganak ni misis. Mag-impok. Magtipid. Huwag maging maluho. Have passive income. Mag-business kung puwede at huwag umasa lang sa suweldo. Matutong maghigpit ng sinturon sa panahon ng kagipitan.

PAGTUPAD sa gawaing-bahay – Kahit may salapi kayo para mag-hire ng kasambahay, kailangang marunong din kayong maghugas ng pinggan, maglampaso ng sahig at maglaba ng iyong damit. Magbasa ng cook books at manood sa Youtube para masarap ang pagkain ng pamilya at hindi lang puro de-lata at instant noodles. Pag-aralan ang pag-aayos ng mga simpleng sira sa tahanan-tumutulong gripo, butas na bubong, at kung ano-ano pa. Hindi mo kailangang mag-gym para pumayat. Isama mo lang sa regular exercise ang paglilinis ng bahay ay solb ka na.  IMPORTANT: Huwag magpakiramdaman sa household chores. Take the initiative. Baka makita ninyo ang sarili ninyong natutulog sa kama kasama kasama ang mga ipis at daga.

PAGPAPATAWAD – You must learn this even before you tie the knot. Maraming masamang ugali ng iyong partner ang dapat mong tanggapin dahil hindi madaling baguhin. Kapag hindi mo natanggap iyan, giyera patani ang drama ninyo. Huwag ring hayaang tumagal ang away dahil liliit ang iyong mundo at bibigat ang iyong dibdib. Ikaw ang siguradong talo. Forgive as Christ forgave you. Magdesisyon ka na ngayon na kailang magpapatawad ka. Bubuuin mo ang relasyon dahil hindi makakabuti sa iyo kung kayo ay maghihiwalay. Pinag-isa kayo ng Panginoon at dapat lamang magsama habang-buhay. Sa mga biktima ng domestic abuse, hindi madali ang proseso subalit walang imposible sa Panginoon.

PAGKAKAIBIGAN – Ang pag-aasawa ay isang partnership. Hindi ka dapat nagdedesisyon at gumagalaw kung walang approval ng iyong partner. Walang iwanan. Walang mauuna at mahuhuli. Ika nga ng kanta, dapat laging sabay kayo sa lahat ng bagay—katawan, espiritu, isipan, damdamin at pakikisalamuha sa mga tao. Be loyal and trustworthy. Kapag nawala na ang tiwala, guguho ang pagkakaibigan.  Preserve the friendship and you can surely make it forever.

PAGMAMAHAL SA PANGINOON – Ang pag-aasawa ay binubuo ng tatlong partido—si Lord at kayong dalawa. Si Lord dapat ang sentro ng relasyon. Wala kayong gagawin na hindi nakalulugod sa Kaniya. Kahit mayroon nang gustong makipaghiwalay, hindi puwede iyan kasi ayaw ni Lord ng paghihiwalay ng mag-asawa. Kapag may problema, sa Kaniya lumapit at magpaayos ng puso. Kapag nakita mo ang iyong sarili na totally submitted sa Kaniya, mas mauunawaan mo ang kahinaan ng iyong partner. Mamahalin mo siya katulad ng pagmamahal sa iyo ng Panginoon. Spiritual unity is a must sa relasyon.